پنڈت گوپی ناتھ امنؔ
اے آنکہ بارگاہِ تو مسجودِ قدسیاں
حرفیست این زمین و زماں از نوائے تو
روشن چراغِ بزمِ تو ایں شمس ایں قمر
ما کے کنیم دعویٔ حمد و ثنائے تو
معمورِ نورِ پاک تو بتخانہ و حرم
می آید از کشت و کلیسا صدائے تو
ادنیٰ اشارۂ مژۂ تست انقلاب
حیرت فضائے عالمیاں ہر ادائے تو
مرغِ خیالِ ما بہ پرد سوئے آسماں
وقتِ سحر شویم چوں مدحت سرائے تو
از نامِ تو زبان و دہاں پاک می شود
ذکرِ تو می کشَد ز بلندی عطائے تو
0 تبصرے